اخترشناس، الیزابت کافو میگوید:« تئوریهای پذیرفته شدهٔ ما پیش بینی میکنند که ستارگانی با جرم کم و نسبت فلزی اندک نمیتوانند وجود داشته باشند. زیرا ابرهایی که تشکیل دهنده ستارگان هستند با چنین جرم کمی هیچگاه متراکم نمیشوند. یافتن ستارهای در منطقهٔ ممنوعه برای اولین بار بسیار شگفت انگیز بود و این یعنی احتمالا باید در مورد برخی مدلهای شکل گیری ستارگان تجدید نظر کنیم.»
گروه، ویژگیهای ستاره را با استفاده از پرتاب کنندهٔ پرتو ایکس و ابزار UVES در تلسکوپهای بزرگ تحلیل کردند تا فراوانی عناصر شیمیایی ستاره را اندازه گیری کنند. دانشمندان دریافتند که نسبت فلز موجود در این ستاره، که SDSS J۱۰۲۹۱۵+۱۷۲۹۲۷ نام دارد، بیش از ۲۰۰۰۰ بار کمتر از خورشید است. به گفتهٔ حامی پروژه، پیرکارلو بونیفاسیو: این ستاره نور کمی دارد و درصد فلزش آنقدر اندک است که در رصدهای اولیه فقط میتوانیم اثر یک عنصر سنگینتر از هلیم را آشکار کنیم: کلسیم.

وی میگوید: ما مجبور بودیم از رئیس رصدخانهٔ جنوبی اروپا ESO زمان بیشتری برای تلسکوپها درخواست کنیم تا بتوانیم نور ستاره را با جزئیات بیشتر مطالعه و سعی کنیم با نوردهی طولانی، فلزات دیگری را بیابیم.
به اعتقاد کیهانشناسان سبکترین عناصر شیمیایی یعنی هیدروژن و هلیم، همراه با کمی لیتیم اندکی پس از انفجار بزرگ تشکیل شدهاند و بقیهٔ عناصر، بعدها در ستارگان به وجود آمدهاند.
انفجارهای ابرنواختری، مواد ستارهای را در فضای میان ستارهای پخش کردند و فضای میان ستارهای غنی از فلز شد. ستارههای جدید از این فضای مملو از عناصر فلزی ایجاد شدند و در نتیجه فلز موجود در ستارههای جدید از ستارههای نسل قبل بیشتر شد. لورنزو موناکو با شرکت در این بررسی گفت:
فلز موجود در ستاره کشف شده بسیار اندک است و این مقدار کم نشان میدهد SDSS J۱۰۲۹۱۵+۱۷۲۹۲۷ ستارهای بدوی است و میتواند یکی از قدیمیترین ستارههای کشف شده باشد. موضوع اسرار آمیز دیگر این است که در این ستاره لیتیم اندکی وجود دارد.
از ستارهای با این قدمت انتظار میرود ترکیبی مشابه جهان اولیهٔ بعد از انفجار بزرگ اما فلز بیشتری داشته باشد در حالی که گروه تحقیقات متوجه شد مقدار لیتیم این ستاره یک پنجاهم (۲%) لیتیمی است که طبق انتظار ما به دنبال انفجار بزرگ ایجاد شده است.
منبع:
سایت ماه نامه نجوم
نظرات شما عزیزان:
مینو 
ساعت13:21---23 بهمن 1391
سلام من مینوهستم وبلاگ خیلی خوبی داری بازم بهت سرمیزنم